Aletophilus

Size bilgiden daha fazla ihtiyaç duyduğumuz bir şey açıklayacağım, bilgiden daha önemli değil ama. Sadece daha fazla ihtiyaç duyduğumuz. B harfini unutarak açıklıyorum; ilgi... Evet bilgiden daha fazla ihtiyaç duyduğumuz o sihirsiz kelime; ilgi, sihirli olan bilgi tabi.  Bu ihtiyaç bazı durumlarda o kadar çok kendini gösteriyor ki sahte acılarla dikkatler üzerimize toplanmalı rolüne bürünüyoruz. Lafta ağlamayan bebeğe mama verilmez hesabı mecazende olsa ağlama rolü yapıyoruz ilgi gösterin diye. Kendimizi inşa edememenin acı çığlıkları aslında bunlar. Bu anlamda sosyal medya algoritmalarından, komutlarına kadar kendimizi değerli saymanın oyunları düzenleniyor. Beğenilmek, yorumlanmak, paylaşılmak.. Bildirimler; senle ilgileniliyor diye geliyor, parlıyor kıpkırmızı, ruhunu kanatıyor belki de. Böylelikle duygular da mekanikleşiyor. İlgilenmek ilgisayarlığa dönüşüyor. Şu kadar beğeni şu kadar yorum vs. Kıstas nicelikte gözüküyor, sayılınca ortaya çıkıyor. 'İlgilenilme başarısı' çoğ...

     "Kibir! İçinde bulunduğumuz yüzyılın karakteristik özelliği ve özel bir hastalığı sanki bu?"      Sivastopol, Lev Tolstoy     Tolstoy yüzyılını değerlendirirken böyle bir tespit yapar. Yüzyıl öncesinden. Şimdi ise durum değişmekten öte çeşitlenmiş, çığ gibi büyümüş, renk renk farklılıklara bölünmüş.      Temelden ilerlemek gerekirse kibir, sadece insanın egosunu ifade etmez egosunun derecesinin bir bölümünü özellikle de büyütülmüş ego kısmını ifade eder. Tam tersini ise aşırı tevazu(tabasbus) diyebileceğimiz azaltılmış bir derecede yaşanan egoya karşılık gelir. Yerine göre kibirlenmek ve tevazu gerekirken, çoğunlukla bir dengede götürüp orta derece bir ego bizi hayatı istikamette yaşama adına verimli hale getirecektir. Zira kötü birine veya duruma tevazu göstermek kötülüğü arttırırken, iyi birine ve duruma karşı da kibir göstermek iyiliği azaltabilir.      Meselenin temelinde ego ve ilerleyen boyutlarından da ego...