Aletophilus

  Anlaşılmaya çalışan her insan anlatmaya gayretli, anlaşılmamak isteyen her insanda anlatmamaya gayretlidir. En küçük açıklamalarda bile bunun farkına varırız. Malasef bu iki farklı insan tipi aynı konular üstünde fikir beyan edince ortaya bir karmaşa çıkmaktadır.  Bu yazıda gerçekte olmayıp zihinlerde oluşturulan (gerçek olsaydı oluşan olurdu o yüzden bilinçli yada bilinçsiz oluşturulan) karmaşayı çözmeye çalışacağız. Bunun öncesinde ilk olarak yaptığımız kişilik değerlendirme yorumumuza ikinci olarak da eklersek;  Genel olarak toplulukta zıt olduğu belli olmayan kavramları mesela; bilim, felsefe, din veya tekerlek, çatal, kalem gibi kavramları birleştirmek yerine karşıt olarak ifade etmek önyargılı bir görüş ifadesidir. Hatta sadist(başkalarına acı çektirmekten hoşlanan bir insan huyu) bir yapının hastalıklı tezahürüdür. İnsanları böylelikle çarpıştırmaktan zevk alır. Sen şucusun sen bucusun, onlar eg egg pis diye. Peki neden böyle düşünüyoruz?  Çünkü zıt kavramla...

  Dini ve felsefi tartışmalar da doğal olarak karşılaştığımız; anlatılan delil, kanıt veya argümanın karşı görüş tarafından itiraz edildiğini fark ediyoruz. Kimi zaman bu itirazlar daha fazla konuşmayla geçerken, kimi zaman bizim de bir şeyler keşfetmemize sebep oluyor, kimi zamanda olay bilginin geçerli olmasından farklı olarak kişinin subjektif(kişisel) görüşüne kalıyor. Bu noktada genel olarak duyduğumuz söylem; “bu delil beni tatmin etmedi” cümlesi  oluyor. Peki neden böyle bir cümle çıkıyor? Bu cümleyi kurmak mantıklı mıdır? Evet burada delili tam anlamalıyız ki bu konu hakkında tam fikir sahibi olabilelim. Bunun içinde kendimizde bazı duyguların önüne geçmeliyiz onlarda şunlardır; "Hakikatın keşfine mani olan arzu-yu hilaf (karşı koyma arzusu)  ve iltizam-ı muhalif (karşı tarafın fikrine taraftar olma)  ve tarafdar-ı nefis cihetiyle asılsız(temelsiz) evhamını bir asla(temel) irca'(yönlendirme) etmekle kendini mazur göstermek  ve müşterinin nazarı gibi yaln...