Ana içeriğe atla

İlgisayar Etnografya Kliniklerinde Bir An Geçirmek


Size bilgiden daha fazla ihtiyaç duyduğumuz bir şey açıklayacağım, bilgiden daha önemli değil ama. Sadece daha fazla ihtiyaç duyduğumuz. B harfini unutarak açıklıyorum; ilgi... Evet bilgiden daha fazla ihtiyaç duyduğumuz o sihirsiz kelime; ilgi, sihirli olan bilgi tabi. 

Bu ihtiyaç bazı durumlarda o kadar çok kendini gösteriyor ki sahte acılarla dikkatler üzerimize toplanmalı rolüne bürünüyoruz. Lafta ağlamayan bebeğe mama verilmez hesabı mecazende olsa ağlama rolü yapıyoruz ilgi gösterin diye. Kendimizi inşa edememenin acı çığlıkları aslında bunlar. Bu anlamda sosyal medya algoritmalarından, komutlarına kadar kendimizi değerli saymanın oyunları düzenleniyor. Beğenilmek, yorumlanmak, paylaşılmak.. Bildirimler; senle ilgileniliyor diye geliyor, parlıyor kıpkırmızı, ruhunu kanatıyor belki de. Böylelikle duygular da mekanikleşiyor. İlgilenmek ilgisayarlığa dönüşüyor. Şu kadar beğeni şu kadar yorum vs. Kıstas nicelikte gözüküyor, sayılınca ortaya çıkıyor. 'İlgilenilme başarısı' çoğalınca ortaya çıkıyor, gerçekleşiyor.
Başarılı olmak ölçülüyor. 
Çok beğeni alma adına fotoğraf paylaşılıyor.
Çok yorum alma adına söz paylaşılıyor. 
Çok izlenme adına video paylaşılıyor.
Paylaşmak bu anlamda 'çoğa' ulaşmanın yolu. Paylaşmadan ne olduğun bilinemez. Ancak paylaşırsan bilinir, beğenilir, ilgilenilirsin. İlginildikçe kendinle alakalı değil de ilgilenilenle alakalı, popüler kültür bozması biri olmaya dönüşürsün. Ve kendinin boşluğunu kendin olarak doldurmak, kendini inşa etmek yerine başkaları ilgileriyle doldurur ve inşa ediverirler. Sen, sen olmanın ötesinde o anın değişken kültürüyle bezenmiş bir abideye dönüşürsün. Sosyal medya müzelerinde sergilenen bir profil abidesi..

Oysa kendi kendine yeterli olan biri, başkalarının ilgisine ihtiyaç duymaz. İlgi arama çabalarına da gerek duymaz. O zaten kendiyle yeteri kadar ilgilenmektedir. Kendi kendinin yeteridir bir bakıma. Bir bakıma kendini gerçekleştireni.  

Bir yandan da kendimizden başkasına o kadar az ilgiliyiz ki fedakarlık yapmak sadece sözlüklere saklanmış. En ucuz ama en değerli zaman fedakarlığı yapıp birine ilgi göstermek o kadar uzağımızda kalıyor ki arayı binler santigrat derece eritemiyor. Oysa asıl mevzu kendini aşıp başkalarına ilgi göstermekte. Kendini inşa etmek, kendini aşmakta. Kendin olmak, kendini aşmak...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaratılışın Sırrı Teorisi

 

Tenezzülat-ı ilâhî/Yaratıcı’nın Yarattıklarıyla İletişimi

A-Günlükleri

15.10.2022 Lüleburgazdayım. İnanmak istenene, inanmakla başlar insanın kendini aldatması. Güzelin hayalidir aslında 'anı' güzelleştiren. 'Anı' beğenmemenin itirafı olur beğenilecek bir dünya oluşturmaya çalışmak. Oysa şu 'anı' güzel olarak adlandırırsak güzel oluverecektir her şey. Zaten yıllar geçtikçe, hayallerin suya düşmesiyle gerçekleşen; elimizde kalan da bu değil midir? Her 'anı' güzel kabul etmekten başka çaremizin olmadığı.. O zaman vakit kaybetmeye ne gerek var? Şimdiden başlayalım. 16.10.2023 "Aslolan olgular değil yorumlardır." Friedrich Nietzsche "Güzel bakan güzel görür, güzel gören güzel düşünür. güzel düşünen hayatından lezzet alır.. " Bediüzzaman Said Nursî İki sözün ortaklaşa durduğu nokta; "niyet" olarak adlandırılabilir. Aynı duruma bakan insanları görüş ayrılığına sokan, bakış açısından önce niyettir. Niyetin yönü nasılsa olay da öyle yorumlanıp-sonuçlandırılır. Niyet>Düşünce>Yorum>İyi vey